ΦΩΤΗΣ ΜΑΤΣΑΚΑΣ (ψευδώνυμο Δούκας Χάρης) (1925-1995)

Οπερατέρ-φωτογράφος του ΔΣΕ, σκηνοθέτης

Ο Φώτης Ματσάκας γεννήθηκε το 1925 στη Θεσσαλονίκη. Οι γονείς του Παναγιώτης και Σοφία είχαν έρθει πρόσφυγες από την Προύσα και εγκαταστάθηκαν στην Άνω Πόλη (Κουλέ Καφέ) της Θεσσαλονίκης. Κατάφεραν σχετικά σύντομα να ορθοποδήσουν καθώς ο Παναγιώγης Ματσάκας είχε καλό μορφωτικό επίπεδο και ήταν πολύ καλός ξυλουργός – μάστορας σε ξύλινες γυριστές σκάλες. Η σύζυγος του Σοφία ήταν καπνεργάτρια.

Ο Φώτης Ματσάκας μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, υπήρξε από τα μαθητικά του χρόνια πολύπλευρο ταλέντο, με ευρύ πεδίο ενδιαφερόντων και σπούδασε ηλεκτρολόγος στην τεχνική σχολή «Ευκλείδης». Στην περίοδο της κατοχής εργάστηκε σε οικοδομές, στην κατασκευή δρόμων, σε λατομεία. Στρατολογήθηκε στην αντίσταση από τον Γιάννη Μητανίδη, γράφοντας συνθήματα, μοιράζοντας προκηρύξεις κ.α από τις γραμμές της ΕΠΟΝ από τα τέλη του 1943.

Μέλος του ΚΚΕ έγινε τον Αύγουστο 1944

Από τον Ιούνη 1944 πήρε μέρος στον εφεδρικό ΕΛΑΣ ως διμοιρίτης στο 2ο Λόχο του Εφεδρικού Συντάγματος Θεσσαλονίκης, ενώ με την απελευθέρωση μεταφέρθηκε στην Εθνική Πολιτοφυλακή στο 8ο Τμήμα της, το Νοέμβρη 1944.

Δικάστηκε από στρατοδικείο ερήμην σε θάνατο. Μετά τη διαφυγή του από τη Θεσσαλονίκη, στις 6 Απρίλη 1945 μέσω Γευγελής κατάφυγε στο Τέτοβο και από εκεί στο Μπούλκες της Γιουγκοσλαβίας όπως και χιλιάδες άλλοι καταδιωκόμενοι αγωνιστές. Στο Μπούλκες ήταν μέλος στη 14η ΚΟΒ του ΚΚΕ, με γραμματέα τον Αλέξη (Βαγγέλης Κωστούδης) και εντάχθηκε στην ΚΟ του Καλλιτεχνικού Τμήματος. Από το Σεπτέμβρη 1947 και ως το Γενάρη 1948, πήρε μέρος στην Εργατική Ταξιαρχία (στα έργα ανοικοδόμησης) που δούλευε στο χωριό Τόριζα της Βοϊβοντίνας. Επέστρεψε στο Μπούλκες και εργάστηκε στο Κανναβουργείο, εργοστάσιο παραγωγής σχοινιών και σπάγκων.
Στο Μπούλκες δούλεψε στη διαφωτιστική δουλειά, εκλέχτηκε στο εκεί γραφείο της ΕΠΟΝ και στο συμβούλιο του Μπούλκες όπου έγινε δεύτερος γραμματέας. Είχε το ψευδώνυμο Δούκας Χάρης.

Στη συνέχεια κατέβηκε στην Ελλάδα και εντάχθηκε στο ΔΣΕ από τις 19 Νοεμβρίου 1948. Εντάχθηκε στο επιτελείο του Γενικού Αρχηγείου στον τομέα της διαφώτισης, όπου αρχικά ήταν σε καλλιτεχνικό συνεργείο και εν συνεχεία αξιοποιήθηκαν οι τεχνικές του γνώσεις , εργάστηκε στο τυπογραφείο. Αργότερα εντάχθηκε στο κινηματογραφικό συνεργείο του ΔΣΕ όπου γρήγορα έμαθε την τέχνη του οπερατέρ. Στο ΔΣΕ ο Φώτης Ματσάκας πήρε το βαθμό του Ανθυπολοχαγού πολιτικού Επιτρόπου. (Πρόταση του Γ. Σεβαστίκογλου 20-10-1949) Στο ΔΣΕ ήταν μέλος στην κομματική οργάνωση της Κεντρικής Διαφώτισης. Μαζί με τους Μάνο Ζαχαρία, Απόστολο Μουσούρη, Γιώργη Σεβαστίκογλου, τον Φαέθωνα και τον Βλαδίμηρο (που αργότερα σκοτώθηκε), αποτέλεσαν το κινηματογραφικό-φωτογραφικό συνεργείο του Δ.Σ.Ε.
Στα καλλιτεχνικά συνεργεία του ΔΣΕ ο Φώτης πρωτογνώρισε και τη μετέπειτα (από το Δεκέμβρη 1949) σύζυγο του Έλλη Καραπέτσα από τη Νάουσα

Μετά την υποχώρηση του ΔΣΕ, αφού πέρασαν αρχικά στην Αλβανία όπως και χιλιάδες πολιτικοί πρόσφυγες ο Φώτης και η Έλλη Ματσάκα εγκαταστάθηκαν στην ΕΣΣΔ, στην 12η και στη συνέχεια στη 13η Πολιτεία στην Τασκένδη.
Αρχικά ο Φώτης Ματσάκας εργάστηκε σε εργοστάσιο, ενώ στη συνέχεια φοίτησε σε στρατιωτική σχολή όπου διακρίθηκε αποφοιτώντας πρώτος από τους 60 και ονομάστηκε ανθυπολοχαγός πεζικού. Αλλά συνέχισε ως οπερατέρ. Αρχικά σε κινηματογραφικές παραγωγές και στην συνέχεια ως οπερατέρ και σκηνοθέτης στην τηλεόραση της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν. Στην πολιτική προσφυγιά συνέχισε να είναι μέλος του Κόμματος. Την περίοδο 1963- 1964 ήταν μέλος γραφείου στην ΚΟΒ-32 της 13ης Πολιτείας στην Τασκένδη και μέχρι το 1966 Γραμματέας της.
Στα σχεδόν 27 χρόνια που εργάστηκε στη Σοβιετική Ένωση πήρε μέρος στην παραγωγή 32 ταινιών ως οπερατέρ. Ενώ σκηνοθέτησε και 4 μικρού μήκους ταινίες. Κατά την εργασία του στην τηλεόραση της Τασκένδης ως επικεφαλής των συνεργείων λήψης (γενικός οπερατέρ) πήρε μέρος σε περισσότερες από 1.100 αποστολές. Σε πολλές αποστολές κάλυψε κεντρικά θέματα της Σοβιετικής τηλεόρασης όπως περιοδείες του Λεονίντ Μπρέζνιεφ, την επίσκεψη του Φιντέλ Κάστρο κ.α.

Ο Φώτης και η Έλλη Ματσάκα έκαναν δυο παιδιά τον Νίκο και τον Παναγιώτη.
Επαναπατρίστηκε με την οικογενεια του το Δεκέμβρη1976, αρχικά δίδαξε σε σχολή κινηματογράφου για μια διετία, ενώ παράλληλα προσπάθησε να βρει δουλειά στην τηλεόραση, δίχως αποτέλεσμα. Έτσι εργάστηκε ως οικονομικός διευθυντής σε επιχείρηση εμπορίας φυτοφαρμάκων (Κ&Ν Ευθυμιάδης) στη Θεσσαλονίκη. Οι χημικοί παράγοντες επηρέασαν την υγεία του. Πέθανε από καρκίνο το 1995 σε ηλικία 70 ετών. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ζούσε στη Βέροια.
Τα παιδιά του Νίκος και Παναγιώτης προσέφεραν το σύνολο του φωτογραφικού αρχείου του Φώτη Ματσάκα στο Κ.Κ.Ε. Το φωτογραφικό αρχείο περιλαμβάνει χιλιάδες φωτογραφίες από την ηρωική δράση του Δ.Σ.Ε αλλά και τη μετέπειτα ζωή και δράση στις Σοσιαλιστικές χώρες.